Black Mirror - Season 5: το πιο τρομακτικό πράγμα της σεζόν ήταν ότι η σειρά δεν θύμιζε καθόλου τον εαυτό της.

Με περισσή ανυπομονησία ξεκίνησα να βλέπω τα 3 ολοκαίνουρια επεισόδια που μου επεφύλασσε μία από τις αγαπημένες μου σειρές. Μία σειρά που διαδραματίζεται σε ένα παρόν πολύ πιο τεχνολογικά ανεπτυγμένο από το δικό μας, κάτι που πολλές φορές γυρίζει μπούμερανγκ στην εκάστοτε κοινωνία. Μία σειρά, που έχει επιτρέψει στο κοινό να ελέγχει τη ζωή ενός προγραμματιστή την δεκαετία του '80 μέχρι να τον τρελάνει εντελώς. Μία σειρά που, δυστυχώς, κατέληξε να είναι η σκιά του εαυτού της.

Επεισόδιο 5x01: "Striking Vipers

Προσωπικά το αγαπημένο μου επεισόδιο από τα τρία της σεζόν. Δύο φίλοι και συγκάτοικοι από το Πανεπιστήμιο, συναντιούνται ξανά μετά από χρόνια στα γενέθλια του ενός, όπου ο άλλος του κάνει δώρο ένα βιντεοπαιχνίδι κι ένα τσιπάκι που επιτρέπει στην συνείδηση σου να ελέγχει έναν χαρακτήρα από το παιχνίδι, μπαίνοντας ουσιαστικά σε κατάσταση εικονικής πραγματικότητας. Στην διάρκεια των παιχνιδιών τους, ανακαλύπτουν πολλά περισσότερα για τον εαυτό τους από ότι είχαν ανακαλύψει στην πραγματική τους ζωή, ενώ η πραγματική τους ζωή συνεχίζει να προχωράει παράλληλα και καμιά φορά αδιάφορα, καθώς αυτοί είναι αφοσιωμένοι στην ζωή τους στο παιχνίδι. Τεχνολογικά ενδιαφέρον επεισόδιο, αν κι όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί (θύμιζε λίγο το επεισόδιο  3x02: "Playtest") ενώ αγγίζει και κάποια κοινωνικά θέματα, καθώς βάζει στο επίκεντρο τις κρυφές επιθυμίες και τους φόβους ενός ανθρώπου, ενώ μας δείχνει ότι, καμιά φορά, αυτά τα δύο μπορεί και να ταυτίζονται.

Επεισόδιο 5x02: "Smithereens"

Στο δεύτερο επεισόδιο της σεζόν, ένας οδηγός μέσου μεταφοράς τύπου Uber, απαγάγει έναν υπάλληλο της εταιρίας "Smithereens" το οποίο είναι μια εταιρία ιστοσελίδας κοινωνική δικτύωσης κι απειλεί να τον σκοτώσει, εκτός αν τον αφήσουν να μιλήσει με τον ιδρυτή της ιστοσελίδας. Το συγκεκριμένο επεισόδιο αγγίζει κάποια θέματα τα οποία είναι τα πιο ρεαλιστικά κι αντιληπτά από εμάς το κοινό εν έτει 2019, καθώς αφορούν την μαζική χρήση των social media και το πώς αυτό μπορεί να καταλήξει να έχει αρνητικές συνέπειες καθώς ο ίδιος ο ιδρυτής σε κάποια σκηνή παραδέχεται πως το δημιούργημα του ξέφυγε από τον έλεγχο του κι ο ίδιος αποτελεί πια μόνο το πρόσωπο της ίδιας του της εταιρίας. Ίσως από τα πιο αίσια τέλη που μας έχει χαρίσει αυτή η σειρά (προσοχή, είπα "αίσιο", όχι "χαρούμενο"...μην το δείτε κι αρχίσετε τα reports), από άποψη τεχνολογικής εξέλιξης σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ σαν bonus έχουμε τον Andrew Scott στον ρόλο του απαγωγέα και τον Topher Grace στον ρόλο του ιδρυτή.

Επεισόδιο 5x03: "Rachel, Jack and Ashley Too"

Στην τρίτη και τελευταία για την σεζόν ιστορία, η Miley Cyrus υποδύεται την Ashley O, μια ποπ σταρ που φοράει περούκα και παρουσιάζει μια πολύ πρόσχαρη περσόνα (Hannah Montana who?) η οποία και κλείεται στο νεότερο κομμάτι merchandise της καλλιτέχνιδος, την κούκλα Ashley Too με την οποία μιλάς, χορεύεις, τραγουδάς, ενώ μπορεί να σου δώσει κι ένα ολοκληρωτικό makeover! Η Rachel η οποία είναι τεράστια φαν της Ashley O προμηθεύεται με μεγάλη της χαρά μια κούκλα, για την οποία την κοροϊδεύει η αδερφή της, Jack. Όταν η πραγματική Ashley μπαίνει στην εντατική λόγω μιας πολύ περίεργης αλλεργίας, η κούκλα Ashley Too αρχίζει να συμπεριφέρεται περίεργα. Τώρα οι 3 πρωταγωνιστές του τίτλου, κάνουν έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο για να σώσουν την πραγματική Ashley από αυτούς που θέλουν να της κάνουν κακό με πρόσχημα το "καλό" της. Τεχνολογικά μέτριο επεισόδιο, όχι σε κάτι το οποίο μας έχει συνηθίσει η σειρά, αν και θίγει αρκετά εύστοχα κάποια θέματα της μουσικής βιομηχανίας της εποχής μας. Αν και προσωπικά το απήλαυσα, για την ιστορία, είναι το πιο χαμηλά βαθμολογημένο επεισόδιο της σεζόν σύμφωνα με το imdb.