GoT: "The Bells" - Review. Dracarys κι όποιον πάρει ο Χάρ(y)ς.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Το παρακάτω ποστ περιέχει SPOILERS για το επεισόδιο 8x05 "The Bells" της σειράς "Game of Thrones". Αν δεν έχετε δει το επεισόδιο, πηγαίνετε να το δείτε κι επιστρέψτε εδώ μετά!

Στην αυγή του επεισοδίου και μερικές μέρες μετά την απώλεια της Missandei και του Rhaegal, η Daenerys βρίσκεται σε μια κατάσταση μεταξύ κατάθλιψης και θυμού εφόσον ξέρει ότι το μυστικό του Aegon έχει πια μαθευτεί. Αρνείται πεισματικά να φάει, ίσως υποψιασμένη ότι ο Varys θέλει να την δηλητηριάσει, κάτι που επιβεβαιώνεται όταν αργότερα μία από τις κατασκόπους του τού αναφέρει ότι η Βασίλισσα δεν τρώει τίποτα. Η αλυσίδα των γεγονότων του προηγούμενου επεισοδίου οδηγεί τελικά στην εκτέλεση του Άρχοντα των Ψιθύρων, ο οποίος φαίνεται να έχει προλάβει να γράψει (ίσως και να στείλει;) αρκετά γράμματα σχετικά με την αληθινή ταυτότητα του Jon.

H Daenerys ενημερώνει τον Tyrion ότι έχουν αιχμαλωτίσει τον αδερφό του όταν προσπάθησε να περάσει προς το KL, δίνοντας του ακόμα μία ευκαιρία να μην την απογοητεύσει ξανά γιατί θα είναι η τελευταία του. Του Tyrion όμως δεν ιδρώνει τ’ αυτάκι του και σε μια πολύ συγκινητική στιγμή μεταξύ των δύο αδερφών τον βλέπουμε, όχι μόνο να ελευθερώνει τον Jaime λέγοντάς του ότι ποτέ δεν θα επιβίωνε από την παιδική του ηλικία χωρίς εκείνον, αλλά και να τον παροτρύνει να το σκάσει μαζί με την Cersei. Σκεπτόμενος το αγέννητο ανήψι του, ο Tyrion με κίνδυνο κυριολεκτικά της ζωής του, προσπαθεί να σώσει αυτούς, αλλά και το KL αφού λέει στον αδερφό του να ηχήσει τις καμπάνες για να σημάνει την ασφάλεια τους και να βάλει τέλος στον πόλεμο.

Στο μεταξύ η Arya κι ο Sandor φτάνουν στην πόλη ακριβώς την ώρα που ξεκινάει η μάχη. Ο Drogon αναλαμβάνει να καταρρίψει τα τείχη, ενώ οι Dothraki, Unsullied και Βόρειοι, τρώνε την Golden Company για δεύτερο πρωινό. Ο στρατός των Lannister, περικυκλωμένος, παραδίνεται για να σώσουν τις ζωές τους και την πόλη τους και σε μερικές μόνο στιγμές μετά τον ανακουφιστικό ήχο της Καμπάνας, το παιχνίδι αλλάζει διά παντός. Η Daenerys, σε μια ακόμα εκ των δεκάδων συγκλονιστικών υποκριτικά σκηνών της Emilia στην φετινή σεζόν, συνειδητοποιεί ότι η παράδοση της πόλης δεν την γεμίζει καθόλου, κι έτσι ολοκλήρωσε την προδιαγεγραμμένη της πλοκή ως “Mad Queen”.

Dany that's not what Olenna meant when she said be a fucking dragon

Πέραν του γεγονότος ότι η Dany είχε ούτως ή άλλως τέτοιες παρορμήσεις στην διάρκεια της ιστορίας της (όταν απαιτούσε να την δεχτούν στην Qarth απλά λόγω του ονόματος της, όταν σκότωσε όλους τους Masters ακόμα κι αυτούς που ήταν ενάντια στην σκλαβιά, όταν έκαψε τους Khal στην Vaes Dothrak κι αργότερα τους Tarly επειδή δεν της υποτάχθηκαν), έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν τόσο τηλεοπτικά, όσο και κινηματογραφικά, την αργή μετάβαση ενός χαρακτήρα!ήρωα, σε χαρακτήρα!αντιήρωα και μετέπειτα κανονικό villain στα πρόσωπα των Walter White (Breaking Bad) & Anakin Skywalker (Star Wars) αντίστοιχα. Όλοι οι παραπάνω χαρακτήρες ξεκίνησαν έχοντας καλές προθέσεις, ταλέντο σε αυτό που θέλουν να πετύχουν, τα μέσα για να φτάσουν στον στόχο τους, αλλά στην πορεία τείνουν να πιστεύουν ότι είναι ανέγγιχτοι και καλύτεροι από όλους, φτάνοντας στο σημείο χωρίς επιστροφή όταν σκοτώνουν κι άμαχο πληθυσμό (Jane Margolis & νεαροί padawans αντίστοιχα). Όχι, μπορεί να μην μου άρεσε γιατί υποστήριζα την Daenerys από την αρχή, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ όταν λένε ότι ήταν μη αναμενόμενο ή out of character.

Πίσω στην ατέλειωτη καταστροφή του KL με dragon & wild fire, έφτασε η στιγμή που ο Sandor θα προσπαθήσει επιτέλους να πάρει την εκδίκηση του από τον νεκραναστημένο αδερφό του.

Η πρώτη απώλεια βρίσκει το πρόσωπο της στον Qyburn, ο οποίος πεθαίνει από το ίδιο του το δημιούργημα σαν άλλος Frankenstein, ενώ μαζί του πεθαίνουν κι όλες οι θεωρίες γύρω από τον χαρακτήρα, όπως πχ περί στήριξης των Starks επειδή κάποτε τον έσωσαν ο Robb κι η Talisa. Στην διάρκεια της ανελέητης μάχης, βρήκα τον εαυτό μου να ταυτίζεται με τον Sandor γιατί κι εγώ όταν χτύπαγα την αδερφή μου όταν ήμασταν μικρές, κι αυτή δεν πόναγε και γέλαγε, εγώ της φώναζα “ΚΛΑΨΕ!! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΛΑΙΣ?!” - οκέυ χρειάζομαι ψυχανάλυση.

Κι εκεί που όλοι νομίζαμε ότι θα πεθάνει σαν τον Oberyn στ' αμπέλι, συνδυάζει μια Lyanna Mormont (μαχαιριά στο μάτι) με λίγο Harry Potter και μπουμ...πάρ'τους κάτω! Πέραν του χιούμορ, ο θάνατος του Sandor στην φωτιά, ήταν ενδεικτικός σε κάτι που έχουν ήδη πει κι οι σεναριογράφοι: πως το μόνο πράγμα που ξεπερνάει τον φόβο του για την φωτιά, είναι το μίσος προς τον αδερφό του.

RIP Sandor "The Hound" Clegane. You will be missed.

Για τον επίλογο του επεισοδίου, έχουμε επανένωση μετά την τελευταία σεζόν μεταξύ Cersei & Jaime. Τους βλέπουμε αγκαλιασμένους κι αγαπημένους σαν να μην πέρασε μια μέρα, όμως η Cersei φοβάται. Την βλέπουμε για πρώτη φορά τρομοκρατημένη τόσο για την ίδια, όσο και για το παιδί της. Στην ύστατη στιγμή τους όμως, οι Lannisters μας έδειξαν για ακόμη μια φορά το ότι κανείς άλλος δεν έχει σημασία εκτός από αυτούς, πεθαίνοντας έτσι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.

Κι ενώ, τόσο η σκηνοθεσία, όσο κι η μουσική θέλουν να μας κάνουν να νιώσουμε οίκτο και συμπάθεια για ένα από τα πιο παλιά και σταθερά ζευγάρια της σειράς (εμετός), εγώ είμαι έξαλλη για άλλους λόγους. Για την Cersei που, σε διάρκεια δεκάδων επεισοδίων, έχει δολοπλοκήσει, συνωμοτήσει και χειραγωγήσει θανάτους όπως του λατρεμένου μου Ned Stark, του Oberyn, που σκότωσε τις κόρες του ακριβώς όπως αυτές σκότωσαν την δική της, ξεκλήρισε τους Tyrell και ανατίναξε σε μια επική σκηνή το Sept of Baelor, δεν μπορώ να δεχτώ ότι πέθανε από κατεδάφιση κτιρίου. Ο θάνατός της ήταν πάρα πολύ ευγενικός για μια γυναίκα που έχει θάψει 6+ βασιλιάδες και σχεδίαζε να δηλητηριάσει τον ίδιο της τον γιο για να μην πέσει θύμα του Stannis. Όσο για τον Jaime, λυπάμαι πάρα πολύ που πέταξαν την εξέλιξη του χαρακτήρα του από το παράθυρο. Μέχρι την τελευταία στιγμή είχα μια ελπίδα ότι δεν θα είχαμε πισωγύρισμα, αλλά δυστυχώς μέχρι κι η ελπίδα πεθαίνει σιγά σιγά σε αυτή τη σειρά.

Στο επακόλουθο του πολέμου και του θανάτου, το πρόσωπο του οποίου είδε για ακόμη μια φορά η αγαπημένη μας Arya, ένα εναπομείναν άσπρο άλογο, το οποίο συμβολίζει σε κάποιες κουλτούρες τον θάνατο, έρχεται να σώσει την μικρή μας Stark από την μπαρουτοκαπνισμένη πόλη.

Ο φόβος για την επικείμενη αυτοκαταστροφή του μυαλού της Daenerys ήταν φανερός στα πρόσωπα τόσο του Jon όσο και του Tyrion. Οι σκηνές του τέλους (και του trailer) θυμίζουν πολύ τα οράματα της Daenerys και του Bran, σε μία σκηνή που μέχρι πρότινος πολλοί πιστεύαμε ότι δείχνει χιόνι, όχι στάχτες. 

Ένα τεχνικά άρτιο επεισόδιο, στο οποίο δεκάδες άνθρωποι δούλεψαν για να βγει τόσο φαντασμαγορικό, που όμως έφερε απογοήτευση σε πολλούς θεατές. Μερικές μέρες έμειναν μόνο για να δούμε το τέλος αυτού του Παιχνιδιού. Ένα παιχνίδι με εκατοντάδες παίκτες, που είχαν καλές ή όχι προθέσεις, εξελίξεις, πισωγυρίσματα, δολοπλοκίες, έρωτα, πάθη, λάθη και οριστικές απώλειες, θα φτάσει στο τέλος του. Εσείς πιστεύετε ότι θα καθίσει κάποιος τελικά στον θρόνο; Αν ναι, ποιος;

ΥΓ: Ξέχασα να σχολιάσω ότι πέθανε κι ο Euron. Πέθανε. Αυτό.

ΥΓ 2: Πράγματα που θέλω να απαντηθούν στο φινάλε:

1. Σε ποιον έγραφε τα γράμματα ο Varys;
2. Ποια είναι τα πράσινα μάτια που δεν έχει σκοτώσει ακόμα η Arya;
3. Τι σχέση είχε τελικά ο Bran με τον Night King;
4. Ποιος θα κάτσει στον θρόνο;