GoT: "The Long Night" - Review. Ένα επεισόδιο αντάξιο της αναμονής and more.


Ακολουθούν spoilers για το επεισόδιο 8x03 “A Long Night” της σειράς “Game of Thrones”! Προχωράτε με δική σας ευθύνη. Δεν συνηθίζω να κάνω ξεχωριστές δημοσιεύσεις για επεισόδια σειρών, αλλά νομίζω αυτό άξιζε ένα ολόκληρο βιβλίο, όχι απλά μια δημοσίευση. Αν σας φαίνεται ενδιαφέρον και θέλετε (ακόμη) ένα blog να συζητάμε τα λιγοστά πλέον μελλοντικά επεισόδια της σεζόν, θα χαρώ να γράψω κάτι και τις επόμενες εβδομάδες!


Ας τα πάρουμε από την αρχή: ο αποδεκατισμός των Dothraki ήταν plot device, δηλαδή εσκεμμένος για την πλοκή. Έχει ειπωθεί δεκάδες φορές κατά τη διάρκεια της σειράς ότι οι Dothraki είναι πολύ καλοί πολεμιστές και “Only an idiot would face the Dothraki in an open field” κλπ. Ο αποδεκατισμός τους ως πολεμιστές και μάλιστα με ενισχυμένα όπλα με τη φωτιά εξυπηρετεί: α) αρχικά το να φανεί ότι αποδεκατίστηκαν εφόσον βλέπεις σιγά σιγά τις φλόγες να μειώνονται οπότε είσαι κάπως “τι εννοείς πεθΑΙΝΟΥΝ?!” και β) αυτόν τον πανικό που νιώθεις εσύ ως θεατής να τον νιώσουν οι υπόλοιποι πολεμιστές όταν δουν ότι έχασαν σε δευτερόλεπτα ένα μεγάλο, πολύτιμο μέρος της άμυνας/επίθεσης τους. Να με συγχωρεί ο 20χρονος που έχει παίξει λίγο “Ναυμαχία” και νομίζει ότι είναι ο Στρατηλάρχης του Μέγα Αλέξανδρου,και δεν του φάνηκε στρατηγικά λογικό να βάλουν το ιππικό μπροστά, ευτυχώς που δεν γράφει αυτός τη σειρά, διότι όταν έχεις ένα ιππικό δεν μπορείς να το βάλεις να πολεμήσει πίσω πίσω. Τα άλογα θα ποδοπατούσαν τους ίδιους τους συμμάχους που θα ήταν μπροστά τους! Άντε να τους έβαζαν στο πλάι στην ανάγκη, αλλά εκεί μπήκε η σκέψη του να εξυπηρετήσουν την πλοκή.

Η γενικότερη διάρκεια της μάχης ήταν απλά επική. Οι αληθινές μάχες δεν είναι χορογραφημένες. Σε μια αληθινή μάχη, ο μαχητής σκοντάφτει (Arya, Sam), πέφτει (Jorah, Arya, Sam, Brienne), χτυπάει (Arya, Jorah, Beric), ματώνει (Arya, Jorah, Sam, Beric), κουράζεται (Jorah, Sandor), λαχανιάζει (Jorah, Sam) και φοβάται (Sandor, Sam). Τα είδαμε όοοολα αυτά από σχεδόν όλους τους χαρακτήρες κι είναι ΛΟΓΙΚΟ. Επειδή είναι σειρά φαντασίας δεν σημαίνει ότι δεν παρουσιάζει και ρεαλιστικά πράγματα. Αν νομίζετε ότι ειδικά το GoT δεν παρουσιάζει ρεαλιστικά κάποια πράγματα, τότε μάλλον βλέπετε άλλη σειρά.

Όσο για τον θάνατο του ΝΚ εγώ έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη. Από την σκηνή στρατηγικής στο 2ο επεισόδιο είχε ειπωθεί ότι πιθανότατα (όπως κι έγινε) αν πεθάνει ο ΝΚ πεθαίνει κι ο στρατός των απέθαντων του, επομένως ο βασικός στόχος του πολέμου όπως ήξεραν όλοι οι παρευρισκόμενοι ήταν να σκοτώσουν τον ΝΚ. Έχουμε συνηθίσει σε αμέτρητες ταινίες/σειρές μια σκηνή/κορύφωση προς το τέλος όπου ο ήρωας-πρωταγωνιστής μονομαχεί με τον κακό-πρωταγωνιστή κι ο κακός του λέει όλα του τα σχέδια λίγο πριν πεθάνει (καμία λογική) και ΓΕΛΑΩ που δεν μπορείτε να δεχτείτε ότι εδώ δεν έγινε έτσι. Ήταν ολοκληρωτικά ικανοποιητικό που τον σκότωσε η Arya η οποία είναι εκπαιδευμένη από τους πλέον μάστερ δολοφόνους εδώ και πόσα χρόνια, είναι μικρόσωμη, ελαφριά κι αθόρυβη, ολοκλήρωσε την προφητεία της “Καφέ Μάτια (Walder Frey), Πράσινα Μάτια (Littlefinger), Μπλε Μάτια”, και στην τελική αυτό ήταν το σχέδιο: σκοτώστε τον ΝΚ. Σίγουρα δεν βάζεις γκολ χωρίς ασίστ κι έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο ο Beric, ο Sandor κι η Melissandre, αλλά η Arya έδωσε το τελικό χτύπημα κι ήταν από τους καλύτερους οργασμούς του 2019 (μην το πείτε στο αγόρι μου). Επίσης να πω σε αυτό το σημείο ότι αφιέρωσαν πλάνο αργής κίνησης στο να ρίξει η Arya το στιλέτο από το αριστερό στο δεξί της χέρι, πλάνο αργής κίνησης με το στιλέτο στον αέρα και πλάνο που τελικά καρφώνει τον ΝΚ και πάλι αρκετοί δεν καταλάβαμε ότι το στιλέτο ήταν αυτό που παραλίγο να ξεκάνει τον Bran στον πρώτο κύκλο και που, μέσω του Littlefinger, κατέληξε στην Arya στον περασμένο κύκλο.

Μινι αφιέρωμα στους αποθανόντες:
Edd of the Night’s Watch: Πέθανε προστατεύοντας τον Αδερφό του από την Night’s Watch εκλπηρώνοντας ίσως τον πιο σοβαρό όρκο τους, παρόλο που τον κοροϊδευε ως επί τον πλείστον στη σειρά. Rip Edd 💔
Lyanna Mormont: Ίσως ο πιο αντάξιος θάνατος σε χαρακτήρα. Η απόλυτη προσωποποίηση του Δαυιδ-Γολιαθ, καθώς όποιος και να την σκότωνε θα ήταν μεγαλύτερος από αυτήν, πόσο μάλλον που τη σκότωσε κάποιος που ήταν μεγαλύτερος όλων. Πραγματική μαχήτρια τον πήρε μαζί της στον άλλον κόσμο και πραγματικά λυπήθηκα περισσότερο όταν την είδα ως wight μερικές σκηνές αργότερα. Rip Lyanna Mormont 💔
Beric Dondarrion: Ο Μπερικ κι αν πέθανε εκπληρώνοντας έναν πολύ βασικό σκοπό. Ο Θεός της Φωτιάς τον έφερνε συνέχεια στη ζωή μέχρι να βρεθεί στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή και να βοηθήσει στην εξόντωση του αντιπάλου από Πάγο (ο ορισμός του ice and fire). Rip Beric Dondarrion 💔
Jorah Mormont: Δεν θα μου άρεσε ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος θάνατος για τον Σερ της καρδιάς μας. Πέθανε προστατεύοντας την γυναίκα που αγαπούσε και στην οποία έγινε με τον καιρό πιστός βλέποντας την αγνότητα της ψυχής της, το σθένος της καρδιάς της και του πείσματός της. Rip my dearest Jorah Mormont 💔
Theon Greyjoy: Ίσως ο μόνος θάνατος που ήταν ολοφάνερο ότι θα έρθει και δεν τον ήθελα καθόλου. Πλήρης ολοκλήρωση του redemption arc του προστατεύοντας μέχρι τέλους τον Bran, αλλά και πεθανε ακούγοντας και μερικά καλά λόγια. Rip Theon Greyjoy 💔
Viserion: Οκ είχε ήδη πεθάνει, αλλά ξανά στενοχωρήθηκα κι ήθελα να τον αναφέρω. Rip Viserion 💔
Melissandre: ...δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να πεθάνει. Rip?!

Τέλος, κι επειδή εαν φτάσατε μέχρι εδώ μάλλον θα με θεωρείτε καμιά χαζοβιόλα που χαίρεται με ό,τι βλέπει, ναι, υπάρχουν και πράγματα που δεν μου άρεσαν:
  • Το βασικότερο, ότι δεν έχω μείνει ικανοποιημένη από την έλλειψη εξήγησης της σχέσης ανάμεσα στον Bran και τον ΝΚ. Σίγουρα υπάρχει κάποια σχέση κι αν όντως τέλειωσε το στόρι του ΝΚ πλέον, έχουν αφήσει τελείως στον αέρα την πλοκή του σχετικά με τον Μπραν, αλλά και την πλοκή του Bran γενικότερα. Άφησαν να εννοηθεί τόσο στο προηγούμενο όσο και σε αυτό το επεισόδιο ότι έχει προηγηθεί κάποιο σχέδιο με τον Tyrion, κάτι το οποίο δεν έχουμε δει ακόμα.
  • Επιπλέον περίμενα πολύ περισσότερους “βασικούς” θανάτους. Ναι, αποδεκατίστηκε ως επί το πλείστον ο στρατός της Dany, αλλά με τόσους αποχαιρετισμούς στο 2ο επεισόδιο είχαμε προετοιμαστεί για τα χειρότερα. Κατανοώ ότι γενικότερα πριν από μια μεγάλη μάχη, οι στρατιώτες αποχαιρετιούνται μεταξύ τους, αλλά επειδή βλέπουμε και σειρά, όλοι πιστέψαμε ότι εξυπηρετούσε κάποιο σκοπό όλο αυτό.
  • Επίσης, όπως προείπα ο θάνατος της Melissandre δεν προσέφερε τίποτα στην πλοκή οπότε ούτε μου άρεσε ούτε όχι.
  • Τέλος, ο Jon μου φάνηκε πιο κομπάρσος κι από τους κομπάρσους. Είχε μια ωραία σκηνή από όταν έπεσε από τον Rheagal μέχρι την σχεδόν γελοία “αντιπαράθεση” του με τον Viserion όπου η κάμερα τον ακολουθούσε μες στο Winterfell και που μου θύμισε το επικό “Battle of the Bastards” (6x09), αλλά τίποτα ουσιώδες – ίσως εκτός από την μάχη με τους δράκους, αλλά και πάλι ο Drogon ήταν αυτός που τελικά έριξε τον ΝΚ.

Ας μην ξεχνάμε ότι η σειρά, είναι βασισμένη στα βιβλία κι όχι πιστή μεταφορά των βιβλίων. Λέγεται “Game of Thrones”, επομένως η τελική ευθεία από δω και μπρος είναι η κατάκτηση του θρόνου εφόσον κατατροπώθηκε ο στρατός των ζόμπι. Πάντα όμως ελπίζω σε ένα plot twist, ειδικά εφόσον οι πρωταγωνιστές μας υποσχέθηκαν ένα “γλυκόπικρο τέλος”...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Βιβλίο: "Οι βρικόλακες της Λίλιθ" της Αιμηλίας Μπέλμπα

Bridgerton: Όταν η "Περηφάνια και Προκατάληψη" συνάντησε το "Gossip Girl".

Βιβλίο: "Το Πρόσωπο του Φόβου" ("The Dark Half") του Stephen King.