Lanthemmos

Θέλω να κρατάω τις αναρτήσεις μου σε αυτήν την καρτέλα των τηλεοπτικών και κινηματογραφικών αφιερωμάτων αρκετά ουδέτερες, κάτι το οποίο θα προσπαθήσω να κάνω στο θέμα που θέλω να θίξω σήμερα, το οποίο δεν είναι άλλο από τις 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ που κέρδισε ο Γιώργος Λάνθιμος για την ταινία του "The Favourite".

Η προσωπική μου άποψη για τον σκηνοθέτη περιορίζεται στις ταινίες "Ο καλύτερος μου φίλος" (2001) και "Κυνόδοντας" (2009), δύο φανερά αντιδιαμετρικά αντίθετες παραγωγές εκ των οποίων μου άρεσε αρκετά η πρώτη, ενώ μου άρεσε λιγότερο η δεύτερη. Εδώ είναι που έρχεται λοιπόν το δίλημμα: πρέπει να αρέσει σε κάποιον η ταινία επειδή είναι μια ωραία ταινία, ή πρέπει να αρέσει για να στηρίξουμε τον Λάνθιμο, τον Έλληνα, το δικό μας παιδί που, για δες, κέρδισε 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ;

Πιστεύω πως σαν χώρα έχουμε γενικά το συνήθειο να καρπιζόμαστε τα επιτεύγματα των "παιδιών μας" σαν να είναι δικά μας. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί κι η πρόσφατη εξύψωση του Στέφανου Τσιτσιπά ως "Εθνικού Αθλητή Για το 2019™", επειδή έφτασε στους 4 καλύτερους του Australia Open νικώντας τον "μέγα" Roger Federer και χάνοντας από τον "γίγαντα" Rafael Nadal. Εννοείται πως χαίρομαι για την επιτυχία του, αλλά δεν θα υποκριθώ ότι ξαφνικά έγινα η μεγαλύτερη φίλαθλος του τένις. Αυτούς τους ανθρώπους τους ξέρω μόνο ακουστά, χαίρομαι για τις νίκες του νεαρού τενίστα ενάντια τους, και προχωράω την ημέρα μου χωρίς να φουσκώνω το στήθος μου από περηφάνια για μια επιτυχία που δεν κατάφερα εγώ.

Με το ίδιο σκεπτικό δεν πιστεύω ότι πρέπει να κολλήσω ένα life-size πόστερ του Λάνθιμου στο δωμάτιο μου και να τραμπουκίζω όποιον τολμάει να σχολιάζει αρνητικά ή αδιάφορα τον σκηνοθέτη. Όσο αναφορά την ταινία, επίσης δεν πρόκειται να την εκθειάσω με το ζόρι - ειδικά εφόσον δεν την έχω δει καν δει ακόμα - απλά επειδή πήρε τόσες υποψηφιότητες για Όσκαρ. Η γενική μου άποψη πάνω στο θέμα βέβαια, είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να δίνει κανείς τόση αξία στα βραβεία (ναι, ακόμη κι αν αυτά τα βραβεία είναι τα ΟΣΚΑΡ) αν στο τέλος της μέρας δεν του άρεσε η όποια ταινία. Αν αρέσει σε κάποιον η ταινία η οποία πήρε και τόσα βραβεία, ιδανικό. Αν όχι, σεβαστό.

Εν κατακλείδι, φυσικά και θα χαρώ πολύ (ότ)αν κερδίσει έστω κι ένα βραβείο, καθώς και για την αυξανόμενη διεθνή αναγνώριση του Λάνθιμου ως ενός σκηνοθέτη με μεγάλη εμβέλεια και ποικιλομορφία - κάτι που μέχρι τώρα έχει αποδείξει στις εγχώριες δουλειές του. Απλά, σαν Γωγώ, θα χαρώ πολύ περισσότερο αν όντως μου αρέσει κι η ταινία όταν τελικά την δω.

31/01/2019,

Γωγώ Μακρή.