Πώς να μην πεθάνεις από γρίπη εν έτει 2019.

Ξυπνάς ένα ωραίο πρωινό κι όπως τεντώνεσαι πετώντας - χολιγουντιανά - τα σκεπάσματα από πάνω σου, συνειδητοποιείς έντρομος ότι δεν μπορείς να αναπνεύσεις από την μύτη. Γουρλώνεις τα μάτια καθώς μια φανταστική κάμερα ζουμάρει δραματικά στο πρόσωπο σου, ενώ η φωνή του Chris Martin τραγουδάει μελαγχολικά "When you try your best, but you don't succeed..."

Αυτό ήταν. Αρρώστησες.

Φυσικά είσαι μιας κάποιας ηλικίας κι έχεις ξανά αρρωστήσει ουκ ολίγες φορές, αλλά είναι αλλιώς όταν έχεις τον γονιό σου να σε περιποιηθεί και τα αδέρφια σου έστω να είναι εκεί κι απλά να ακούνε την γκρίνια σου. Λοιπόν όχι να γίνω υπερβολικά επιστημονική, αλλά βασικά αν αφαιρέσουμε την ψυχή/συνείδηση/οτιδήποτε-μας-κάνει-ανθρώπους-με-προσωπικότητα, το σώμα είναι απλά μια μηχανή. Όπως, λοιπόν, όλες οι μηχανές έχουν κάποιες βασικές λειτουργίες, έτσι έχει και το σώμα κι είναι οι εξής:

1. Μην πεθάνεις.
2. Κάνε παιδιά.

Εντάξει, παραδέχομαι ότι θέλει λίγη δουλειά η επιστημονική μου ορολογία, αλλά οι βασικές λειτουργίες περιορίζονται στην αυτοσυντήρηση και στην αναπαραγωγή. Στην προκειμένη περίπτωση φυσικά, μπαίνει σε προτεραιότητα η πρώτη λειτουργία, το οποίο σημαίνει ότι το σώμα σου ήδη προσπαθεί να σε κρατήσει ζωντανό! Ορίστε πώς μπορείς να το βοηθήσεις:

• Διατροφή και Φάρμακα = L.F.E.

Τα δύο βασικότερα πράγματα που μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου όταν παλεύει μια οποιαδήποτε ασθένεια, είναι διατροφή και φαρμακευτική περίθαλψη. Το πρώτο ενισχύει το ανοσοποιητικό σου και σου δίνει ενέργεια (επανάλαβε μετά από μένα: “Η Βιταμίνη C είναι η ασπίδα μου.”), ενώ το δεύτερο κυριολεκτικά μάχεται με τα μικρόβια. Προσοχή, τίποτα από τα δύο δεν είναι πανάκεια ή αυτόματη εγγύηση ότι την άλλη μέρα θα ξυπνήσεις περδικάκι, αλλά καλό θα ήταν να μην στείλεις τον οργανισμό σου στον πόλεμο χωρίς όπλα (ή όπως θα έλεγε η αδερφή μου “ξυπόλητο στ’ αγγούρια”).

• Απολύμανε μέχρι και το απολυμαντικό σου

Ακόμη κ αν πάσχεις από ένα απλό κρυολόγημα, το οποίο σημαίνει ότι δεν έχεις πραγματικά κάποιο βαρύ μικρόβιο ή ιό να σε ταλαιπωρεί, καλό θα ήταν να μην δώσεις στα λευκά σου αιμοσφαίρια την πιθανότητα να χρειαστεί να παλέψουν περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν. Εγώ για παράδειγμα (θέλω να κατηγορήσω το μάθημα Μικροβιολογίας της σχολής μου σε αυτό το σημείο), την Κυριακή το πρωί που ξύπνησα άρρωστη, έκανα ένα καυτό μπάνιο, έβαλα να πλύνω πετσέτες, πιτζάμες, σεντόνια συν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ είχα φορέσει εκείνη την εβδομάδα κι αέρισα το δωμάτιο με ανοιχτά τα φύλλα της ντουλάπας. Όχι, για να σας προλάβω, δεν έχω για ήχο κλήσης μου το “Paranoid” των Black Sabbath.

• Η ομοιόσταση δεν είναι στάση του Κάμα Σούτρα. Ούτε του ΟΑΣΘ.

Ομοιόσταση ονομάζεται η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί (μεταξύ άλλων) την θερμοκρασία σου σταθερή στους γνωστούς πλέον 36,6℃, το οποίο σημαίνει ότι όταν δεν μπορεί να το κάνει μόνος του, πρέπει να το κάνεις εσύ γι' αυτόν. Όταν ανεβάζεις πυρετό σημαίνει ότι ο οργανισμός κάνει τη δουλειά του παλεύοντας κάποιο μικρόβιο, αλλά παρόλα αυτά εσύ έχεις κρυάδες. Πάρε ένα αντιπυρετικό και κάνε περήφανη την μαμά σου φορώντας την ζακέτα σου!

• Treat yo’ self

Ξέρω, ξέρω, όταν είσαι άρρωστος το τελευταίο που σκέφτεσαι είναι η καλοπέραση. Κι όμως τότε είναι που την χρειάζεσαι περισσότερο. Αν δεν θες να βγεις από το σπίτι (καλά κάνεις γιατί εκεί έξω υπάρχουν ΜΙΚΡΟΒΙΑ κι είπαμε να μην βάλεις σε υπερωρία τα λευκά σου αιμοσφαίρια), μπορείς κάλλιστα να περάσεις υπέροχα και μέσα. Φόρα το αγαπημένο σου φούτερ, φτιάξε ζεστή σοκολάτα/τσάι/καφέ, κατέβασε ταινίες Disney, αγόρασε φθηνά, άχρηστα πράγματα από το eBay, ψάξε playlist με βιντεάκια από γάτες ή δες compilation από αστεία vines στο YouTube!

• “Όλα μια ιδέα είναι.” - Αγριόχοιρος Πούμπα, 1994 μ.Χ.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, προσπάθησε να διατηρήσεις θετική ψυχολογία! Ναι, θα είναι σίγουρα πιο κουραστικό να ακολουθήσεις την καθημερινή σου ρουτίνα όντας άρρωστος, αλλά με αυτόν τον βαθμό δυσκολίας, σκέψου ότι θα πάρεις περισσότερους πόντους εμπειρίας! Ή ότι στο τέλος της μέρας θα νιώσεις τρομερή ικανοποίηση που τα κατάφερες κι όταν παρουσιαστεί οποιαδήποτε αντιξοότητα στο μέλλον, θα νιώθεις απόλυτα σίγουρος για το πόσα μπορείς να αντέξεις! Άλλωστε σκέψου κι αυτό: δεν πέθανε κανείς από γρίπη...τουλάχιστον μετά το 1930 που ξεκίνησαν οι μαζικοί εμβολιασμοί.